Dear S&P Moody’s Fitch ao rating agencies

Please read my blog on malpractices by Dutch financial institutions… you may think it’s irrelevant for you, but it isn’t. The USA are headed towards the same economic structures as those in Europe. Now, I tell you what happened to me recently, with health insurance company Achmea-Agis. I think you should read this, now that Obamacare, imitation of the Dutch healthcare system, is in effect. I’ll do my best to translate this story from Dutch to English soon.

Wat gebeurde er een jaar geleden. Hoewel ik sinds 1 januari 2013 geen klant bij Agis meer was, stuurde deze maatschappij naar eigen zeggen mij enkele brieven en twee kleine nota’s voor eigen risico vanwege behandelingen bij specialisten in 2012. Dat kunnen ze heel goed doen, want eigen risico is onderdeel van het zorgverzekeringsstelsel. Daar ben ik in beginsel bij wet toe verplicht. Overigens had ik er maar een van, plus nog een aanmaning ergens uit mei 2013. Daar staan nummers op vermeld: het betaalkenmerk, dat bij betaling vermeld moet worden, een klantnummer, een ‘kenmerk’, en een ‘boekstuknummer’. De bedragen waren 24 en 14 euro, plus nog enkele centen. Vervolgens ontvang ik in augustus 2013 een brief van een incassobureau, GGN, met een aanmaning. De daarin genoemde facturen lijken veel op degenen die Agis zelf gestuurd had, echter de door GGN genoemde factuurnummers zijn nadrukkelijk anders. De volgende correspondentie die ik ontving, was in december 2013 een dagvaarding met, nog steeds, diezelfde afwijkende facturen. Copieën van de facturen ontbreken bij de dagvaarding. Vanwege ziekte ben ik niet bij de aangezegde rechtspraak geweest. De ziekte is overigens dezelfde als die waarvoor ik in 2012 behandeld ben. Van het vonnis ontvang ik geen exemplaar, wat mij verbaasde. Op gegeven moment ontvang ik van GGN wel een copie van het vonnis, bij een betekening. Daarin staat een nog verbazingwekkender financiële eis van 434 euro en nog enkele centen!

Vanwege de buitensporige hoge kosten, zo’n vijftien keer zoveel als de hoofdsom van 38 euro, vanwege het feit dat het vonnis bij voorraad uitvoerbaar is, wat hen het recht geeft mijn eigendommen te verkopen zelfs als ik tzt alsnog in verzet ga, afgezet tegen de geringe hoofdsom, en vooral vanwege het gebrek aan bewijs, ben ik in verzet gegaan tegen dit vonnis. Een dergelijk hoge vordering mag geen enkele fout bevatten, zeker als de oorspronkelijke vordering maar zo klein is. Geen komma mag er fout staan, bij wijze van spreken. GGN heeft gereageerd. Het zegt, dat het vanwege de vele zaken zich niet geroepen voelt tot zorgvuldige bewijsvoering. GGN zegt, dat het factuurnummer in hun dagvaarding een ‘registratienummer’ betreft en dat op de facturen zelf een ‘betalingskenmerk’. Als dat waar is, hadden al die nummers ergens in de correspondentie vermeld moeten zijn. De ‘registratie’nummers op de dagvaarding ontbreken overal in de brieven van Agis, en ik ben van mening dat als zo’n incassobureau een zaak tegen mij begint, zulks een eerste vereiste is. Ik had dat moeten weten. Dat de vervaldatum en het bedrag overeenkomen, betekent niet dat het dezelfde facturen betreft. Ik kan hierop slechts zeggen, dat óf Agis mij niet aangemaand heeft voor de mij bekende facturen omdat ik al betaald heb dan wel ze mijn betaling niet meer wil, óf dat de door GGN genoemde facturen niet voor mij bestemd waren. Heet dat onzorgvuldigheid, of de welbekende dikke duim, of de neus van Pinocchio?

Hoe het ook zij, ik wens niet te worden lastiggevallen. Agis is met grote snelheid, reeds drie maanden na de laatste factuur verzonden te hebben, zo blijkt, reeds overgegaan tot dagvaarding. Ze hadden me uiteraard eerst moeten bellen ofzo, alleen al vanwege het kleine bedrag. Er wordt een buitensporig bedrag aan kosten geëist, waarvan het me verbaast dat een kantonrechter dat nog toewijst ook, ondanks mijn afwezigheid. Dat zegt iets over de rechtsorde in Nederland. De bedragen voor al die kosten die in het copie-vonnis genoemd worden, wijken af van de bedragen die GGN in de betekening eist. En vooral: de facturen komen niet overeen. Als Agis mij niet aanmaant voor de mij bekende facturen, voel ik me van bewijsplicht over enig betaalgedrag ontslagen. En als Agis me wel aanmaant voor geheel onbekende facturen, voel ik me onzorgvuldig behandeld, wellicht nog voorgelogen ook. Verder heeft Agis al eerder een lompe rechtszaak tegen mij gevoerd en die grotendeels verloren. Vandaar dat ik eis, dat Agis/Achmea zelf haar gemaakte kosten maar helemaal draagt. En mij de gemaakte kosten voor de verzetsprocedure vergoedt.

Meent Agis alsnog dat ik ze iets verschuldigd ben? Dan sluit ze eerst deze idiote rechtszaak. Vervolgens begint ze van voren af met mij een factuur sturen voor vermeende eigen risico uit de periode dat ik bij hen verzekerd was. Dan pas voel ik mij ergens toe verplicht.

Ik ben langdurig ziek geweest. Ik heb onvoldoende gelegenheid gehad om overal op te reageren, moet prioriteiten stellen. Wie dat niet gelooft, leest mijn postings op dit blog maar. En, bijkomend ongemak, is de zeer matige kwaliteit van de ontvangen zorg. Pas dankzij advies van een lotgenoot met dezelfde klachten herstel ik nu, zeer nadrukkelijk níet dankzij het officiële zorgstelsel. Als eea ook nog gepaard gaat met onheuse, niet op feiten gebaseerde navorderingen, kan ik maar tot deze enkele conclusie komen: ik kan zorg voortaan beter in het buitenland zoeken. Hier krijg ik slechts te maken met onverschillige en onjuiste, op eigen overleving gerichte bureaucratie.

America, this is what awaits you, under Obamacare! So eat your ❤ out…

Enjoy, @D